Ik ben er toch wel trots op dat ik Riccardo als een vriend mag aanschouwen. Deze wijnen worden geïmporteerd door La Nebbia en het is hij (Wim) die al meermaals heeft gezorgd dat Riccardo in België was of dat wij naar daar konden gaan.
Dit huis is echt de moeite waard om te bezoeken. Niet alleen omdat je in het prachtige Barbaresco zit, waar je de mooie ochtendmist – waaraan La Nebbia hun naam heeft vernoemd – kan aanschouwen en
later een prachtig uitzicht hebt. Maar ook naar de prachtige wijnkelder – maar echt, schitterend – die is uitgehouwen uit de grond tussen hun top wijngaarden voor Barbaresco.
Hier zie je de blauwe mergel, zandbodem en vele mineralen die perfect in elkaar overlopen. En alsof dat nog niet genoeg is, hebben ze ook nog een fantastisch gastenhuis waar papa en mama de boel runnen. Want papa maakte hiervoor de wijnen en hoewel hij geen afscheid kon nemen van het project, want Davide bepaalt nu wat er gebeurd, is hij er toch elke dag bij om te zien of Davide het goed doet en runt hij de B&B, samen met zijn vrouw.
Er zal je aan niks tekort komen als je daar bent! Buiten dat het schatten van mensen zijn, maken ze ook echt briljante wijnen. Ik ben er al acht jaar lang ontzettend groot fan van! Hun Nebbiolo is van wereldniveau, maar hun Barbera d’Alba is wellicht nog wel het gevaarlijkste van allemaal. Nadat je die hebt geproefd gaat je lat voor Barbera zó hoog liggen, dat het bijna oneerlijk is voor de concurrentie..!
Anyway, sinds een aantal jaar is het helemaal booming bij dit domein. Ze waren namelijk de eerste ooit die een 100/100 score behaalden voor een Barbaresco (2019, Rio Sordo). Ian d’Agata bekroonde het domein ondertussen tot de top van de Italiaanse wijnen en ook Jancis Robinson bekroond meerdere wijnen met een 17,5/20. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is het nu ook bij Robert Parker op de radar verschenen. De 2020 Donna Elena, die in de Piemonte-box zit, krijgt een 93/100. Dus, geniale Nebbiolo en gevaarlijk lekkere Barbera, u bent gewaarschuwd!
Hun logo trouwens zien ze als een teken van harmonie en is in ‘92 getekend door een vriend van de familie. Afgebeeld staan Patata (hun hond), Mimi (hun kat) en een zwaluw, die met elkaar aan het spelen waren.